بررسی تاثیر نیکوتین و نیتریک اکساید بر رفتار اضطرابی در موش کوچک آزمایشگاهی

اضطراب یک حالت روانشناختی و فیزیولوژیکی می باشد که با تغییرات بدنی، هیجانی، شناختی و رفتاری شناسایی می شود. اضطراب واکنش طبیعی نسبت به استرس است، اما وقتی شدید می شود اختلال اضطرابی نامیده می شود. در این مطالعه برهمکنش احتمالی بین نیکوتین و سیستم نیتریک اکساید هیپوکامپ پشتی در زمینه رفتار شبه اضطرابی بررسی شده است.

این مطالعه تجربی بر روی 230 موش سوری نر NMRI انجام شد. موش ها با تزریق درون صفاقی کتامین هیدروکلراید، به علاوه زایلزین بی هوش شدند و سپس در دستگاه استریوتاکسی قرار داده شدند. دو کانول در ناحیه هیپوکامپ پشتی قرار داده شد. تست ماز بعلاوه ای شکل مرتفع برای سنجش رفتارهای شبه اضطرابی مورد استفاده قرار گرفت. آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) و به دنبال آن تست LSD برای تحلیل داده ها استفاده شد.

تزریق درون صفاقی نیکوتین (5/0 میلی گرم برکیلوگرم؛ 05/0>P) یا تزریق دوطرفه L آرژنین (1 میکروگرم بر موش؛ 05/0>P) و L-NAME (5 نانوگرم بر موش؛ 01/0>P) به هیپوکامپ پشتی باعث القاء اثرات اضطراب زا شد. تزریق درون صفاقی مقدار کم نیکوتین (1/0 میکروگرم بر کیلوگرم) قبل از مقادیر مختلف L آرژنین یا L-NAME اثرات اضطراب زای L آرژنین یا L-NAME را مهار کرد.

به نظر می رسد که نه تنها هر دو سیستم نیتریک اکساید و نیکوتینی استیل کولین در تعدیل اضطراب در هیپوکامپ پشتی موش های کوچک آزمایشگاهی نقش دارند، بلکه بین آنها برهمکنش پیچیده ای نیز وجود دارد.