مقایسه ی اثر دارویی اوندانسترون و متوکلوپرامید بر تهوع و استفراغ حاملگی

تهوع و استفراغ دوران حاملگی در پنجاه تا نود درصد زنان دیده می شود که شکل خفیف تا متوسط آن در سه ماهه ی اول بارداری در اغلب بیماران با اطمینان دادن به بیمار قابل درمان است. در عین حال، در موارد شدید دارو درمانی جهت کاهش تهوع و استفراغ اجتناب ناپذیر است. اوندانسترون به عنوان دارویی موثر در کاهش تهوع و استفراغ یکی از درمان هایی است که به تازگی برای درمان تهوع بارداری پیشنهاد شده است. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه ی اثربخشی دو داروی آندانسترون و متوکلوپرامید در درمان تهوع بارداری انجام شد.
این مطالعه یک کارآزمایی بالینی بود که در سال 1389 در بیمارستان شهید بهشتی اصفهان انجام گرفت و طی آن 70 زن بارداری که برای مراقبت های دوران بارداری به درمانگاه های بیمارستان مراجعه کرده، دارای علایم تهوع و استفراغ شدید در سه ماهه ی اول بارداری بودند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 35 نفری تقسیم شدند. گروه اول با تجویز قرص متوکلوپرامید و گروه دوم با تجویز آندانسترون به مدت 3 هفته تحت درمان قرار گرفتند. دفعات تهوع و استفراغ بارداری و عوارض دارویی قبل از شروع مداخله، سه روز، یک هفته، دو هفته و سه هفته بعد از درمان در دو گروه مذکور مورد بررسی قرار گرفت. داده های جمع آوری شده توسط آزمون های 2χ، آزمون دقیق فیشر و Student-t تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج به دست آمده نشان داد که روند تغییرات تهوع در طول مدت درمان، بین دو گروه تفاوت معنی دار نداشت (27/0 = P) ولی تعداد دفعات استفراغ در گروه اوندانسترون به طور معنی داری کمتر شد (04/0 =P).
داروی آندونسترون دارای تاثیر بهتری در کنترل تهوع و استفراغ دوران بارداری بوده و در صورت پذیرش بیمار و بی خطر بودن این دارو در بارداری، می توان از آن جهت کنترل تهوع و استفراغ های دوران بارداری استفاده نمود.