میزان متوسط دوز تجمعی پرتوی دریافتی در نوزادان بستری در بخش جراحی نوزادان به دنبال انجام رادیوگرافی های تشخیصی و درمانی در طول مدت بستری

مهم ترین عارضه ی دریافت بیش از حد پرتو ایکس افزایش خطر بروز بدخیمی ها و به خصوص انواع سرطان ها است. بخش جراحی نوزادان بیمارستان الزهرا (س) محل بستری نوزادانی است که دچار انواع بیماری های جراحی هستند و تحت انجام انواع روش های تصویربرداری، از گرافی ساده تا فلوروسکوپی و CT اسکن قرار می گیرند. ممکن است در حین انجام روش های تصویربرداری معمول پرتو ایکس، آسیب های پرتوی اتفاق بیفتد. با توجه به میزان پرتودهی دستگاه های رادیولوژی موجود و تعداد و انواع گرافی های به عمل آمده برای نوزادان بخش جراحی نوزادان مرکز پزشکی الزهرا (س) اصفهان، هدف این مطالعه تعیین متوسط دوز تجمعی دریافتی توسط نوزادان بود.
این مطالعه به صورت توصیفی و آینده نگر، در بخش جراحی نوزادان بیمارستان الزهرا (س)، با حجم نمونه ی 168 نفر صورت پذیرفت. اندازه گیری دوز جذبی پرتو در سطح بدن به کمک دوزیمتر ترمولومینسانس (TLD مدل 200GR) انجام گرفت.
متوسط مدت بستری نوزادان مورد مطالعه 64/7 روز بود. بیشترین رادیوگرافی به عمل آمده رادیوگرافی قفسه ی صدری با تعداد کل 338 عدد بود. متوسط تعداد رادیوگرافی های ساده برای هر نوزاد در طول مدت بستری 77/2 عدد بود. متوسط دوز دریافتی پرتو ایکس توسط نوزادان در طول مدت بستری معادل 13/3 میلی سیورت (Millisievert یا mSv) و بیشترین میزان دوز پرتو برای یک نوزاد معادل 83/42 میلی سیورت بود. متوسط دوز دریافتی در بیمارانی که فلوروسکوپی داشتند 6/12 میلی سیورت و در بیمارانی که تنها رادیوگرافی ساده داشتند یا رادیوگرافی نداشتند 863/0 میلی سیورت بود.
متوسط دوز دریافتی برای این بیماران در طول مدت بستری، تا حداکثر دوز مجاز سالانه فاصله زیادی دارد، اما در مقایسه ی با سایر مراکز مشابه در دنیا دوز قابل توجهی است. متوسط دوز دریافتی برای بیمارانی که فلوروسکوپی داشتند بسیار بالا و عامل خطر بود.