بررسی تاثیر نوع رابطه اکلوزالی بر پارامترهای پریودنتال

نقش نیروهای اکلوزالی بر سیستم های دندانی که تحت تاثیر بیماری های پریودنتال قرار گرفته اند به خوبی مشخص نشده است. شواهد مبین آن است که نیروهای بیشتر ممکن است میزان تخریب یا ماهیت ضایعه را تغییر دهند. اکلوژن دندانی به عنوان یک فاکتور دخیل در بیماری های پریودنتال شناخته شده، تئوری های مختلفی در مورد روابط اکلوزالی و تاثیر آن بر ملاحظات درمان وجود دارد. روابط بین الگوهای اکلوزالی و تاثیر آن بر پریودنشیم با وجود پژوهش های متعدد و متناقض به خوبی شناخته نشده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر روابط مختلف اکلوزالی بر پارامترهای پریودنتال بود.

این پژوهش از نوع مقطعی (Cross- Sectional) بود. تعداد 60 بیمار سالم انتخاب شدند که دارای روابط اکلوزالی Group function، Anterior rise و Cuspid rise بودند (3 گروه 20 تایی). در هیچ کدام از موارد انتخاب شده، تماس در سمت بالانسینگ وجود نداشت. سپس پارامترهای پریودنتالی شامل pocket depth، attachment level، keratinized gingival recession و plaque index در این بیماران اندازه گیری شد. سپس داده ها بین گروه ها در صورت طبیعی بودن با استفاده از آنالیز ANOVA و در صورت توزیع غیر طبیعی با آزمون Kruskal Wallis بررسی شدند (05/0 = α).

در بین 3 گروه، فقط لثه کراتینیزه تفاوت معنی داری را نشان داد و با استفاده از تست Tukey معلوم گردید که این تفاوت بین گروه اکلوژنی Cuspid Rise و Anterior Rise دیده می شود. همچنین در مورد لثه کراتینیزه، تفاوت معنی داری بین فک بالا در گروه های مختلف وجود داشت. با استفاده از تست Tukey مشخص گردید که این تفاوت در بین گروه های Cuspid Rise و Anterior Rise نیز وجود دارد (05/0p value <).

با توجه به یافته های این پژوهش، اینکه کدامیک از الگوهای اکلوژنی بر دیگری برتری دارد به درستی مشخص نیست. هر چند که در Cuspid rise، افزایش لثه کراتینیزه مشاهده شد. به عبارت دیگر، هر سه الگوی اکلوژنی از لحاظ تاثیر بر پارامترهای پریودنتالی، عمق پاکت، سطح چسبندگی و تحلیل لثه، تقریبا مشابه بودند.