ارزیابی تاثیر فتودینامیک تراپی وابسته به آمینولوولنیک اسید بر سلول های سرطان ملانومایی تیمار شده با توکوفرول سوکسینات در شرایط آزمایشگاهی (in-vitro)

فتودینامیک تراپی از طریق استفاده از آمینولوولنیک اسید(ALA) برای تولید یک واکنشگر نوری درون سلولی، یک مولکول پروتوپورفیرینIX که نور را جذب نموده و سلول ها را هدف قرار می دهد، درمانی نویدبخش برای سرطان می باشد. متاسفانه، عدم موفقیت های درمانی به هنگام استفاده از آمینولوولنیک اسید، هنوز یک اتفاق رایج می باشند. در این مطالعه به منظور تقویت تاثیر فتودینامیک تراپی بر پایه آمینولوولنیک اسید، اثرات فتودینامیک تراپی بر سلول های سرطان ملانوما متعاقب تیمار با توکوفرول سوکسینات مورد بررسی قرار گرفت.

در این مطالعه تحقیقی،سلول های ملانومایی به مدت 24 ساعت در محیط RPMI-1640 کشت شدند و سپس تحت تیمار با توکوفرول سوکسینات (μg/ml6) قرار گرفتند. 48 و 72 ساعت بعد، محیط کشت در شرایط تاریکی با محیط کشت فاقد سرم و محتوی آمینولوولنیک اسید (mg/ml1/0) جایگزین شد و سپس سلول ها برای مدت 4 ساعت انکوبه شدند. پس از آن سلول ها تحت تابش با استفاده از لیزر Nd:YAG (طول موج 532 نانومتر) قرار گرفتند. 24 ساعت بعد، میزان بقا سلولی با روش MTT assay اندازه گیری شد.

24 ساعت بعد از فتودینامیک تراپی، در میان گروه های مورد مطالعه، کشت های پیش تیمار با توکوفرول سوکسینات، به طور معنی داری بقا سلولی کمتری را نسبت به کنترل نشان داد.

القا تمایز با استفاده از توکوفرول سوکسینات تجمع درون سلولی پروتوپورفیرین IX را درسلول های B16 تیمار شده افزایش می دهد. بنابراین مرگ سلولی فتوتوکسیک متعاقب در معرض قرار گرفتن با نور 532 نانومتر به طور قابل ملاحظه ای در سلول های پیش تیمار شده با این ماده افزایش می یابد. این مطالعه پیشنهاد می کند که، توکوفرول سوکسینات ممکن است به عنوان یک تقویت کننده بیولوژیکی فتودینامیک تراپی بر اساس آمینولولونیک عمل نماید.