فراوانی عوارض جسمی و روانی در جانبازان قطع نخاعی با توانایی کامل در مقایسه با جانبازان ناتوان در اصفهان

ضایعات قطع نخاع از جمله مشکلاتی است که جانبازان جنگ ایران و عراق با آن دست به گریبان هستند. این ضایعات نه تنها خود باعث ایجاد مشکلات برای جانبازان می شوند بلکه بی تحرکی ایجاد شده به دنبال این ضایعات سبب بروز عوارض دیگری مانند بیماری های پوستی، کلیوی، روحی روانی و بسیاری عوارض دیگر می شود. در این مطالعه به بررسی ناتوانی جانبازان قطع نخاعی شده و بروز بیماری های ناشی از آن پرداختیم.
اطلاعات کلیه ی جانبازان قطع نخاعی جنگ تحمیلی ساکن در اصفهان از پرونده های آن ها در بیمارستان الزهرا (س) استخراج گردید. در مواردی که داده های موجود در پرونده کامل نبود با جانباز تماس تلفنی گرفته شد. اطلاعات جمع آوری شده شامل سن، وضعیت تاهل، اشتغال، تحصیلات، میزان ناتوانی و فراوانی بروز بیماری ها در این افراد با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از مجموع 258 جانباز ساکن اصفهان پرونده های 201 نفر آن ها در دسترس بود. میانگین سنی جانبازان مورد مطالعه 7/5 ± 3/42 سال بود. 6/72 درصد این افراد به شغلی اشتغال نداشتند و تنها 4/27 درصد آن ها به طور کامل توانایی انجام امور شخصی خود را داشتند. در 7/66 درصد آن ها حرکت ورزشی توسط فرد و یا فیزیوتراپ انجام می گرفت. 7/51 درصد آن ها مبتلا به بیماری کلیوی و 8/40 درصد مبتلا به اختلالات روحی روانی و 3/46 درصد مبتلا به اختلالات پوستی بودند. فراوانی عفونت های کلیه، اختلالات متابولیک، روحی روانی، اسکلتی عضلانی و پوستی به طور معنی داری در جانبازان ناتوان بیشتر بود.
نتایج این مطالعه نشان داد که جانبازان با توانایی کامل به میزان کمتر به بیماری های جسمی و روحی روانی مبتلا می شوند. لذا پیشنهاد می شود جانبازان ناتوان بیش از پیش به برنامه های بازتوانی با تکیه بر ایجاد تحرک، مشاوره های روان پزشکی و کلاس های آموزشی ارتقای سلامت ارجاع داده شوند.