قیمت گذاری ریسکهای مالی و بیمه ای تحت تبدیل ونگ

به طور کلی مدلهایی که برای قیمت گذاری دارایی ها و ریسکهای مالی به کار می روند، بر پایه برخی فرضیات بنا نهاده شده اند. مدلهای قیمت گذاری مالی همچون CAPM، بلاک و شولز همگی به فرض توزیع آماری مثل Lognormal برای قیمت آینده و Normal برای نرخ بازده، وابسته هستند. چنین فرضی اغلب در عمل قابل دستیابی نیست و نبود آن نیز بر صحت نتایج قیمت گذاری تاثیر نامطلوبی خواهد داشت. از سوی دیگر بسیاری از ریسکهای مالی و بیمه ای به لحاظ نوع قراردادها مانند قرارداد اختیار معامله و بیمه نامه اتکایی Stop-loss به یکدیگر شباهت دارند. هر دو قرارداد، شامل یک پرداخت تصادفی در سررسید با توجه به قیمت از پیش تعیین شده برای Option و یا یک سقف پرداخت خسارت برای قرارداد بیمه ای Stop loss هستند. این شباهتها موجب علاقه مندی بسیاری از محققین برای یافتن مدل مناسبی برای قیمت گذاری یکپارچه ریسکهای مالی و بیمه ای شده است. در این مقاله قصد داریم با بررسی تلاشهای انجام شده روشی را در راستای یکپارچه سازی چارچوب قیمت گذاری ریسکهای مالی و بیمه ای، ارائه کنیم. در این روش با استفاده از تبدیل ونگ: توزیع ریسک به توزیعی جدید و با محوریت تعیین «پارامتر ریسک» تبدیل می شود که در آن F تایع توزیع قیمت یا خسارت و پارامتر ریسک است. با استفاده از این روش، تکنیک جدیدی برای برداشتن فرض توزیع از مدلهای مالی نظیر بلاک و شولز، نیز حاصل می شود. چارچوب قیمت گذاری حاصل از تبدیل ونگ در هر دو حالت تئوریک و عملی می تواند نتایج CAPM و مدل بلاک و شولز را با فرضیات لازم، بازیابی کند. در عین حال در زمینه براوردهای تجربی و قیمت گذاری مشتقات و اوراق بهادار، تکنیک جدیدی را ارائه می کند.