ارزیابی فرصت های تفرجی در پناهگاه حیات وحش میانکاله

امروزه گردشگری طبیعت، بخش مهمی از فعالیت های جهانگردی را در دنیا به خود اختصاص داده است. رویکرد به اکوتوریسم به عنوان الگوی گردشگری در طبیعت، امروزه مورد توجه فراوانی قرار گرفته و بخش مهمی از فعالیت های گردشگری را در دنیا به خود اختصاص داده است. در این نوع فعالیت، گردشگران برای بهره گیری از زیبایی های طبیعت به مناطق طبیعی از جمله تالاب ها، سواحل و سایر اکوسیستم های طبیعی سفر می کنند. اکوتوریسم که بر پایه توانمندی های محیطی و منابع طبیعی بنا نهاده شده در صورتیکه با برنامه ریزی دقیق و امکان سنجی مناطق به لحاظ توان و توجه به تقاضا و نظرات مردم (بازدیدکنندگان) ترکیب شود، می تواند راهکاری جهت استفاده بهینه در حین حفاظت از مناطق تحت مدیریت فراهم کند. هدف اصلی این پژوهش نیز بررسی توانمندی مناطق طبیعی جهت فعالیت های اکوتوریستی با توجه به تقاضای مردم و بازدیدکنندگان است. منطقه مورد مطالعه در این پژوهش، پناهگاه حیات وحش میانکاله در جنوب دریای خزر، در نظر گرفته شده است. جهت انجام این پژوهش از پرسشنامه حضوری-خود اظهاری برای جمع آوری نظرات بازدیدکنندگان استفاده گردید. بدین منظور، 14 فعالیت تفرجی قابل انجام و متناسب با موقعیت و ظرفیت منطقه با نظر کارشناسی انتخاب شد. سپس، پرسشنامه ای در اختیار بازدیدکنندگان قرار گرفت تا بر اساس ترجیحات خود فعالیت های تفرجی را از 1 تا 14 رتبه بندی نمایند. سپس فرمولی برای تحلیل داده های حاصل تدوین گردید، نتایج گویای این است که امتیاز فعالیت های انتخابی در منطقه به ترتیب اولویت عبارتند از: پرنده بینی (91)، شنا (89)، عکاسی و فیلمبرداری از طبیعت (7/84)، منظره بینی (6/83)، سوارکاری (83)، قایق رانی (پارویی) (6/81)، ماهیگیری (3/77)، استراحت (6/76)، تحقیق (6/75)، اردوزنی (59/75)، مشاهده میراث فرهنگی (5/75)، خورگشت (8/74)، دوچرخه سواری (8/74) و شکار (22/74).