برنامه ریزی توسعه پایدار با تاکید برگردشگری

توسعه پایدار گردشگری به عنوان یکی از مهمترین راهبردها در برنامه ریزی توسعه است. با این دیدگاه ناحیه مورد مطالعه ترکیبی از جاذبه های انسانی و طبیعی را در خود جای داده است. از ویژگی های بارز این ناحیه با نگرش سیستمی اشاره به این مورد است که در فاصله زمانی 15 دقیقه الی یک ساعت می توان تنوع جاذبه های توریستی و اکوتوریستی را مشاهده نمود که در دنیا بی نظیر است؛ این جاذبه ها اعم از چشمه های آبگرم (بیش از 60 کانون مهم آبگرم با خواص درمانی مختلف)، پیست اسکی، چشم اندازهای آتشفشانی، بهره مندی از جنگل، اقلیم کوهستانی و آثار فرهنگی و غیره را بیان نمود. نوع تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش و ماهیت توصیفی- تحلیلی است. روش نمونه گیری تصادفی و حجم نمونه براساس قانون راسگو تعیین شده است و از روش آلفای کورن باخ برای سنجش پایایی استفاده شده است و مدل تحلیلی تحقیق مدل swot است. نتایج تحقیق نشان می دهد علیرغم دارا بودن قابلیت زیاد گردشگری و معنادار بودن آزمون تاثیر گردشگری در تغییر و تحولات اقتصادی روستاها، آزمون های مربوط به میزان رضایتمندی گردشگران نشان داد که این رضایتمندی پایین بوده و هر چه تحصیلات گردشگران بالاتر بوده این میزان کاهش یافته است. در این راستا ضمن تحلیل و بررسی ساختار وضع موجود و مولفه های مورد مطالعه راهبردها و پیشنهادهای کاربردی در جهت برنامه ریزی توسعه پایدار ناحیه مورد مطالعه با تاکید بر گردشگری ارائه شده است.