اثر رشد و رفتار گزارشگری مدیریتی بر محافظه کاری

این تحقیق به بررسی اثر رشد و اقلام تعهدی اختیاری به عنوان معیارهای سنجش رفتار گزارشگری مدیریتی بر عدم تقارن زمانی (DT) به عنوان معیار سنجش محافظه کاری می پردازد. نتایج تحقیق، که بر رابطه منفی بین عدم تقارن زمانی سود و تعهدات اختیاری دلالت دارد با استفاده از اطلاعات صورتهای مالی 43 شرکت تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1380تا 1387 و با بهره گیری از روش تجزیه و تحلیل رگرسیون خطی چند متغیره انجام شده است. نتایج تحقیق بیانگر عدم رابطه معناداری بین رشد و عدم تقارن زمانی است. با توجه به یافته های تحقیق پیشنهاد می شود برای ارزیابی محافظه کاری در گزارشگری مالی از اقلام تعهدی اختیاری استفاده شود. در صورت وجود محافظه کاری، اقلام تعهدی دوره به سمت صفر و سودها به سمت جریان وجوه نقد متمایل می شود.