اثر جریان ورودی سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر صادرات غیر نفتی در مناطق آزادی تجاری ایران (87- 1375)

مناطق آزاد تجاری یا مناطق پردازش صادرات نقش مهمی در گسترش تجارت و تسهیل در دسترسی کشورها به بازارهای جهانی ایفا می نمایند. در کشورهای در حال توسعه، مناطق آزاد تجاری- صنعتی مناسب ترین روش برای فراهم ساختن شرایط تجارت آزاد در یک منطقه محدود از کشور است زیرا ممکن است برقراری این شرایط در سطح کشور به لحاظ اقتصادی و اجتماعی ممکن نبوده یا مطلوب نباشد. اما در گسترش مناطق آزاد از جهت افزایش صادرات و واردات عوامل مختلفی مانند توسعه ی زیر ساخت ها، سرمایه گذاری و نرخ ارز موثرند که در این مقاله به بررسی اثر جریان ورودی سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) و برخی از سایر عوامل موثر بر توسعه صادرات غیر نفتی در سه منطقه مهم آزاد تجاری جنوب ایران یعنی کیش، قشم و چابهار پرداخته می شود. الگوی مورد استفاده برای این هدف، فرم رگرسیونی تعدیل یافته واویلوف (2005) است که برای سه منطقه آزاد مذکور طی سال های 87-1375 برآورد شده است. نتایج بیانگر اثر مثبت و معنی دار سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر صادرات غیر نفتی در مناطق مذکور است، به گونه ای که منطقه آزاد کیش بهترین عملکرد را در زمینه جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی و توسعه صادرات در بین مناطق آزاد تجاری کشور داشته است.