تاثیر مانوروالسالوا بر برخی ویژگی های الکترکاردیوگرام افراد سالم

مانور والسالوا (VM) بر سیستم قلبی- عروقی تاثیر می گذارد و در مراحل چهارگانه مانور والسالوا، متمایز و در مواردی همسو نیست. هدف این مطالعه، تعیین اثر مانور والسالوا بر برخی ویژگی های الکتروکاردیوگرام طبیعی است.
این مطالعه به شکل خود شاهد روی20 دانشجوی پسر داوطلب و سالم با سن 23/2±12/20 سال انجام شد. پس از آموزش نمونه ها، مانور والسالوا به شکل استاندارد انجام گردید. نوار قلب در وضعیت درازکش ثبت و از اشتقاق II برای محاسبه زمان و دامنه ی امواج استفاده شد. سه مرحله شامل: 1) شرایط پایه (قبل از (مانوروالسالوا 2) پس از استقرار مرحله ی دوم مانور و 3) در انتهای آن و قبل از آغاز مرحله ی سوم. داده ها به شکل (Mean±SEM) توسط آزمون آماری (pair t-test) مقایسه گردید.
به دنبال انجام مانوروالسالوا، زمان دو موج R متوالی و زمان (PR) در هر یک از مراحل 2و3 نسبت به حالت پایه و نسبت به هم کاهش داشت (05/0>p). پس از تصحیح بر حسب مقدار افزایش سرعت قلب مقادی QTc ر QT) (corrected در مراحل 2و3 نسبت به حالت پایه افزایش داشتند(05/0>p). مدت QRS در هر سه حالت اختلاف معنی دار نداشت. دامنه ی موج P در هر یک از مراحل 2و3 نسبت به حالت پایه افزایش داشت (05/0>p). دامنه ی موج T در هر یک از مراحل 2و3 نسبت به حالت پایه و نسبت به هم کاهش داشت (05/0>p). نسبت دامنه ی موج T به R نیز در هر یک از مراحل 2و3 نسبت به حالت پایه کاهش داشت(05/0>p).
مرحله ی دوم مانوروالسالوا، موجب تغییر زمان و دامنه ی برخی از امواج الکتروکاردیوگرام طبیعی است. با توجه به اسقرار نسبی تغییرات همودینامیک در این مرحله، به نظر می رسد مانور تغییرات امواج P، T وR احتمالا به دلیل عواملی نظیرحجم ریه و تونوس اتونوم بوده و مکانیزم اثر برودی کمتر مطرح باشد.