استرس شغلی پرستاران مراکز آموزشی درمانی شهر زنجان

پرستاری شغلی بی نهایت پر استرس است و پرستاران با انواع استرس های فردی، ارتباطی و سازمانی مواجه هستند که به طور معکوس بر سلامت آن ها و رضایت شغلی آن ها تاثیر می گذارد. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف تعیین استرس شغلی پرستاران مراکز آموزشی درمانی شهر زنجان انجام شد.
در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی و مقطعی 155 نفر از کارکنان پرستاری بیمارستان های آموزشی شهر زنجان به طور تصادفی طبقه بندی شده و در سال 1389 مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری پرسشنامه ی اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه ی تنش شغلی پرستاری تافت گری و اندرسون بود. اطلاعات پس از جمع آوری با نرم افزار14.5 -SPSS با محاسبه ی آمار توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج این مطالعه نشان داد که موقعیت های مختلف شغلی برای 4/57 درصد پرستاران از تنش زیاد، برای 40 درصد از تنش متوسط و تنها برای 6/2 درصد از تنش کم برخوردار بود. ضریب همبستگی اسپیرمن مبین وجود ارتباط بین سطح تحصیلات و سطح تنش (192/0، r=017/0 (p=بود. یافته های دیگر پژوهش (سن، جنس، نوع بخش، وضعیت تاهل، نوبت کاری، سابقه کار، بخش محل کار، ساعت اضافه کار و تعداد فرزندان) ارتباط معنی داری با استرس شغلی نشان ندادند.
با توجه به اثرات زیان بار استرس شغلی در پرستاران پیشنهاد می گردد، مسوولان برای کاهش عوامل استرس- زا مانند: عدم رضایت از حقوق و مزایا، حجم کار زیاد، مبهم بودن نقش ها و فقدان حمایت اقدام نمایند.