بررسی مقایسه ای وضعیت رشد و بازماندگی لارو تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) تحت تاثیر غذای کنسانتره و غذای زنده

این بررسی با هدف ارزیابی روند رشد و بازماندگی لارو تاسماهی ایرانی تحت تاثیر جیره های کنسانتره بدون دوره آداپتاسیون غذایی برای مدت 40 روز انجام شد. لارو تاسماهی ایرانی حاصل از یک مولد، بدون طی دوره سازگاری با سه نوع غذای مصنوعی خشک شامل غذای کنسانتره فرموله شده در بخش تکثیر و پرورش انستیتو، غذای بیومار و غذای اورفا تغذیه و نتیجه با لاروهای تیمار تغذیه شده با غذای زنده به عنوان تیمارشاهد مقایسه گردید. میانگین وزن اولیه لاروها 17 ± 7/121 میلی گرم ومیانگین وزن نهایی آنها 216 ± 4/1181 میلی گرم (SD ± میانگین) محاسبه گردید. پس از 40 روز پرورش، بررسی های آماری تجزیه واریانس یک طرفه وزن و طول کل، تفاوت معنی داری را در هر چهار تیمار با یکدیگرنشان دادند. (P<0.05) بازماندگی لاروهای تغذیه شده با غذای اورفا و بعد از آن جیره فرموله شده در بخش تکثیر و پرورش انستیتو، نسبت به سایرجیره های غذایی برتری آماری نشان دادند (P<0.05). با توجه به اینکه بدون دوره آداپتاسیون، لاروها به طور مستقیم با غذای کنسانتره تغذیه شدند، غذای بیومار در شاخص های وزن نهایی(Wf)، رشد روزانه (%SGR)، نرخ رشد روزانه به گرم (Gr)، درصد افزایش وزن (BWI%) و کارایی غذا (FE) بر سایر تیمارها برتری داشت (P<0.05). لذا با اعمال دوره آداپتاسیون غذایی (معرفی تدریجی غذای کنسانتره به لاروها) می توان نتایج مطلوب در خصوص رشد و بازماندگی لاروها به دست آورد.