نظریه ادبی دریافت در پرتو ادبیات تطبیقی

نودگرگونی های نیمه دوم قرن بیستم در آلمان، در عرصه ی ادبیات تطبیقی، آن را از پرداختن کامل به رابطه متن و مولف، بازداشت و به آن، رویکردی «خواننده محور» داد. پیروان این نظریه، خواهان مشارکت فعال بین متنی که آفریننده متن، پدید آورده و برداشت خواننده، به عنوان پذیرنده و مصرف کنند شدند، زیرا برداشت خواننده، به آن اعتبار تازه ای بخشیده است. این برداشت را «دریافت» نام نهاده اند.
نظریه ی «دریافت» که پژواکی از دگرگونی های اجتماعی و اندیشگانی و ادبی در آلمان غربی خلال دهه شصت قرن بیستم بود، به دریافت خواننده از متن اهمیت می دهد صاحبان این نظریه مفاهیمی را مطرح کردند که ویژه آنان بودمانند: افق انتظار، نومیدی افق، تغییر افق، مسافت جمالی، تعامل بین متن و خواننده و خواننده ضمنی. این گفتار سپس ضمن بررسی رابطه بین نظریه ی دریافت و ادبیات تطبیقی، نمونه هایی را به عنوان زمینه های پژوهش براساس آن، ارائه داده است.