پترولوژی و ژئوشیمی گرانیتوئیدهای الیگودرز با نگرشی بر رابطه پتروژنتیکی آنها با گرانیتوئیدهای بروجرد و دهنو

گرانیتوئیدهای الیگودرز در غرب ایران و در نوار سنندج-سیرجان واقع شده اند. تونالیت، گرانودیوریت و گرانیت واحدهای اصلی سنگ شناسی منطقه را تشکیل می دهند. مقایسه گرانیتوئیدهای الیگودرز با گرانیتوئیدهای مناطق بروجرد و دهنو نشان می دهد که تشابهات شیمیایی زیادی بین آنها برقرار است. بنابراین می توان تمامی سنگهای گرانیتوئیدی این مناطق را یک سری ماگمایی در نظر گرفت که از یک ماگمای مشترک اولیه منشاء گرفته اند. تبلور تفریقی اصلی ترین فرایندی است که باعث تحول ماگمای اولیه شده است. مقایسه نمونه های مناطق مختلف که کمترین SiO2 را دارند، نشان می دهد که این نمونه ها از لحاظ ترکیبی با هم متفاوتند. دلیل چنین اختلافی را می توان نسبتهای متفاوت کانی های تجمع یافته و مذاب بین دانه ای آنها دانست. این گرانیتوئیدها از لحاظ شیمیایی شبیه به سنگهای گرانیتوئیدی نوع I هستند که در قوسهای قاره ای تشکیل می شوند. مقادیر عادی سازی شده عناصر موجود در گرانیتوئیدها نسبت به گوشته اولیه نشان می دهد که این سنگها از عناصر LILE و LREE نسبت به عناصر HFSE و HREE غنی شده اند. چنین ویژگی های شیمیایی و همچنین تهی شدگی نسبی آنها از عناصر Ta، Nb، Ti و P تایید می کند که این گرانیتوئیدها منشاء پوسته ای داشته و در یک محیط قوس قاره ای تشکیل شده اند.