بررسی اپیدمیولویک اقدام به خودکشی در شهرستان کاشان در سال های 87-1382

خودکشی یکی از مشکلات بهداشتی اساسی در کشورهای در حال توسعه بوده و عوامل مختلفی در بروز و شیوع آن تاثیر دارند، که بر اساس منطقه جغرافیایی می تواند متفاوت باشد. این مطالعه به منظور بررسی شیوع اقدام به خودکشی و عوامل مرتبط با آن در شهر کاشان در طی یک دوره 6 ساله انجام گردید.

این مطالعه به صورت مقطعی بر روی تمام موارد اقدام به خودکشی مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر کاشان از ابتدای سال 1382 تا انتهای سال 1387 انجام گرفت. مشخصات فردی، نتیجه، نحوه اقدام و سابقه قبلی خودکشی بر اساس پرسش نامه و از طریق مصاحبه از بیماران یا همراهان وی ثبت گردید.

در طول این دوره 2867 نفر اقدام به خودکشی کرده که بیشتر آنها (2/34 درصد) در گروه سنی 35-25 سال بودند. زنان (7/59 درصد) و متاهلین (56 درصد) بیشرین افراد درگیر را به خود اختصاص می دادند. سوءمصرف دارو (79 درصد) شایع ترین روش اقدام بود. به طور کلی متوسط میزان اقدام به خودکشی در جمعیت کاشان 119 به ازاء صد هزار نفر در سال به دست آمد و میزان خودکشی موفق در بین موارد اقدام فقط 1/1 درصد (29 نفر) بود.

علی رغم بسیار پایین بودن میزان خودکشی موفق، موارد اقدام به خودکشی در کاشان زیاد می باشد که به همراه علل آن باید مورد توجه مدیران سلامت قرار گیرد.