کیفیت زندگی پرسنل مرکز آموزشی، درمانی و تحقیقاتی روان پزشکی بهاران زاهدان

امروزه، توجه به کیفیت زندگی از مقوله های مورد توجه در مجامع بین المللی و پژوهشگران می باشد تا بدین وسیله، بتوان قدرت اثرگذاری بیماری های روانی و جسمی را بر روی توانایی انجام فعالیت های روزانه انسانی سنجید. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت زندگی پرسنل مرکز آموزشی، درمانی و تحقیقاتی روانپزشکی بیمارستان بهاران زاهدان در آذر ماه 1389 انجام گرفت.
پژوهش حاضر از نوع توصیفی بوده که به روش نمونه گیری طبقه ای – تصادفی تعداد 55 پرسنل وارد مطالعه شدند. ابزار سنجش شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیکی و WHOQOL-BREF Questionnaire جهت سنجش کیفیت زندگی در چهار بعد سلامت جسمانی، روانی، روابط و محیط بود. داده ها از طریق آزمون های F، تی تست برای گروه های مستقل و با استفاده از نرم افزار SPSS17 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
الف) 63/43 درصد پرسنل از کیفیت زندگی خود ناراضی بودند که بیشترین سطح نارضایتی به ترتیب در زیر مقوله های سلامت محیط، روابط، روانی و جسمانی بود. ب) بین کیفیت زندگی پرسنل بر اساس متغیرهای جنسیت؛ تاهل، پست اجرایی، سطح تحصیلات، سنوات خدمت و وضعیت استخدامی به غیر از متغیر پست اجرایی تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
جهت بهبود کیفیت زندگی پرسنل تفویض اختیار و مسولیت ها به سایر کارکنان جهت کاهش فشارهای جسمانی و روانی ناشی از کار و انجام مستمر فعالیت های ورزشی و معاینات پزشکی ضروری می نماید.