بررسی شیوع گاستروانتریت و شناسایی ژنوتایپ های در حال گردش روتاویروسی در کودکان بستری شده در برازجان سال های 1388-1387

روتاویروس های انسانی، از مهم ترین عوامل ایجادکننده گاستروانتریت حاد ویروسی در نوزادان و کودکان کم سن و سال جهان محسوب می شوند. با تایید واکسن های جدید روتاویروسی، اطلاعات مربوط به شیوع بیماری و تنوع ژنوتایپ های روتاویروس در حال گردش می تواند در راهبردهای ایمن سازی مورد توجه قرار گیرد. هدف از این مطالعه، شناسایی ژنوتایپ های پروتئین VP7 روتاویروس در کودکان بستری شده در شهر برازجان می باشد.
در این پژوهش 375 نمونه مدفوعی از کودکان زیر 7 سال مبتلا به اسهال شدید بستری شده در بیمارستان 17 شهریور برازجان در طول سال های 1388-1387 جمع آوری شد. برای شناسایی آنتی ژن گروه A روتاویروس از روش الایزا استفاده گردید. سپس ژنوتایپ نمونه های مثبت با روش Nested RT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت.
از مجموع نمونه های جمع آوری شده، عفونت روتاویروسی در 27/24 درصد موارد شناسایی گردید. بالاترین میزان عفونت در کودکان 12 تا 17 ماه (93/6 درصد) مشاهده شد (056/0=P). همچنین بیشترین شیوع عفونت مربوط به فصل پاییز با فراوانی 94/54 درصد و کمترین شیوع مربوط به فصل تابستان با فراوانی20/2 درصد بود (001/0P=). فراوانی ژنوتایپ های G1، G4، G9 و غیرقابل تایپ به ترتیب 65/51 درصد، 20/2 درصد، 40/4 درصد و 76/41 درصد بودند. اما ژنوتایپ های G2، G3، G8، G10 و G12 در هیچ‎یک از نمونه های مورد بررسی شناسایی نشد.
فراوانی قابل توجه ژنوتایپ های غیرقابل تایپ، ضرورت استفاده از سایر پرایمرها و نیز تعیین ژنوتایپ های غیرمعمول به کمک سایر پرایمرهای اختصاصی را نشان می دهد. همچنین به دلیل شیوع بالای عفونت روتاویروسی ضرورت پایش مداوم بیمارستانی و ایمن سازی گسترده به ویژه در کودکان زیر 2 سال وجود دارد.