بررسی روابط بینامتنی قرآن در شعر شاعران نوگرای فلسطین و نقش آن در بیداری اسلامی

«بینامتنی» نظریه ای است به معنای ارتباط موجود میان هر متن ادبی با متون قبل و یا معاصر خود. این نظریه، با شیوه هنرمندانه ای که ناقد فرانسوی «ژولیا کریستوا» در آغاز دهه 60 قرن بیستم میلادی ارائه کرد، مورد استقبال شمار زیادی از نویسندگان و شاعران واقع شده است. در این میان، شاعران انتفاضه از جمله شاعرانی به شمار می روند که در راستای بیان اهداف والای انسانی و به منظور ارائه تصویر مظلومیت ملت فلسطین، به انجام این مهم برخاسته اند. این فن جدید، در اشعار شاعران انتفاضه به گونه های مختلفی به کار رفته است که بیشترین نوع رابطه «بینامتنی» آن با قرآن کریم از نوع مضمون است.