مصرف سوخت (مورد مطالعه: شهر تهران)

نتایج تحقیقات برروی میزان مصرف سوخت در تهران نشان داده که وسایل نقلیه ای که از سوخت های فسیلی استفاده می کنند دارای نقش عمده ای در مصرف سوخت می باشند. به منظور کاهش تراکم در معابر شهر تهران و در نتیجه عوارض منفی ناشی از آن هم چون مصرف بیش از اندازه سوخت، طرح های مختلفی نظیر طرح نوبتی تردد خودروها، گسترش محدوده طرح ترافیک و... در این کلان شهر به اجرا گذاشته شد تا مردم به استفاده کمتر از وسایل نقلیه شخصی ترغیب شوند. باتوجه به این که این طرح ها به صورت ضربتی و در مواقع اضطراری به اجرا در می آیند، نمی توان چشم امیدی به آن ها داشت. یکی از روش هایی که برای کاهش تمایل به استفاده از وسایل نقلیه شخصی وجود دارد، گسترش سیستم حمل و نقل همگانی به خصوص سیستم های سریع و انبوه بر نظیر مترو است. در این مقاله، باتوجه به روند گسترش خطوط مترو، سهم سفرهای صورت گرفته با حمل و نقل همگانی و آثار آن بر کاهش مصرف سوخت و تغییرات آن مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعات در ابتدا به ساخت یک مدل ریاضی که بیانگر میزان مصرف سوخت در شبکه به ازای میزان استفاده از حمل و نقل همگانی می باشد، پرداخته شده و براساس این مدل نسبت به بررسی نقش حمل و نقل همگانی در مصرف سوخت پرداخته خواهد شد. براساس نتایج این مطالعات، مشخص می شود که به ازای هر یک سفری که به جای استفاده از وسیله نقلیه شخصی با سیستم حمل و نقل همگانی انجام پذیرد، در حدود 2 لیتر از مصرف سوخت در شهر تهران کاسته خواهد شد. حال اگر فرض شود که هر نیروی کار جامعه تنها 3 سفر در روز (شامل سفر بازگشت به خانه) انجام دهد، با فرض وجود 300روز کاری در سال، به راحتی می توان محاسبه کرد که در صورت استفاده از حمل و نقل همگانی هر شخص به طور متوسط 1800لیتر در سال از مصرف سوخت در شبکه می کاهد.