بازشناسی معماری پایدار و جایگاه آن در دست یابی به اهداف توسعه ی پایدار

تفکر و اندیشه‎ی پایداری و توسعه‎ی پایدار سال‎هاست که مورد توجه اکثر متخصصان قرار گرفته است. کانون توجه آن‎ها تاکنون بر چگونگی استفاده از منابع محدود انرژی و همچنین یافتن روش‎هایی برای کاهش تاثیرات منفی بر محیط‎زیست بوده است. اما دیدگاه های اخیر پایداری مسائل اجتماعی و اقتصادی را نیز مورد توجه جدی قرار داده است. تعریف پایداری که همانا «تامین نیازهای کنونی بدون لطمه‎زدن به توانایی نسل‎های آینده برای تهیه‎ی نیازهای خاص خودشان است»، در تخصص‎های گوناگونی مورد توجه قرار گرفته است. در این میان معماران هم در قالب معماری پایدار، به‎عنوان بخشی از تفکر و اندیشه‎ی پایداری در صنعت ساختمان تلاش خود را در این زمینه آغاز نموده‎اند. آنان برای دست‎یابی به ایده های پایداری از طریق طراحی، ساخت‎وساز و نگهداری بنا تلاش‎های زیادی انجام داده‎اند. با کاربرد اصول معماری پایدار و هماهنگ‎سازی معماری با محیط‎زیست می‎توانیم علاوه‎ بر ایجاد یک فضای راحت و با آسایش برای زندگی، از آلودگی محیط‎زیست نیز جلوگیری نماییم. همچنین این کار موجب صرفه‎جویی در مصرف انرژی می‎شود. با توجه به آنچه گفته شد می‎بینیم که علاوه‎ بر عوامل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، معماری نیز می‎تواند نقش عمده ای در دست‎یابی به توسعه‎ی پایدار در هر کشوری ایفا کند.