بررسی ارتباط عوامل جمعیتی و میزان استرس، اضطراب و افسردگی در پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی منتخب شهر تهران

امروزه واکنشهای هیجانی نامناسب مثل استرس، اضطراب و افسردگی بعنوان جزء شناخته شده و لاینفک پرستاری مدرن مطرح می باشد که موجب مشکلات عدیده ای برای پرستاران و بیماران می گردد.
این مطالعه با هدف تعیین میزان افسردگی، اضطراب و استرس در پرستاران شاغل در بیمارستانهای تابعه یک دانشگاه منتخب انجام پذیرفته است.
در یک مطالعه توصیفی مقطعی413 پرستار شاغل در بیمارستانهای آموزشی دانشگاه منتخب با استفاده از پرسشنامه ای مشتمل بر دو بخش مشخصات جمعیتی و پرسشنامه وضعیت افسردگی، اضطراب و استرس مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته های این پژوهش نشان می دهد که(8/25%) از پرستاران از افسردگی،(6/21%) از اضطراب و(6/47%) از استرس رنج می برند. یافته های پژوهش مبین آن بود که بین میزان افسردگی، اضطراب، استرس و وضعیت تاهل پرستاران ارتباط معناداری وجود دارد(05/0P <). بعلاوه رابطه بین میزان افسردگی، استرس و جنسیت نیز معنادار بود(05/0P <).
با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که وجود عوامل تنش زای شغلی و محیطی در حرفه پرستاری، احتمال بروز واکنش های هیجانی نظیر افسردگی، اضطراب و استرس را افزایش می دهد. نظر به اینکه پرستاران نقش مهمی در بهبود و ارتقاء سلامت افراد جامعه دارند رفع عوامل زمینه ساز، ایجاد کننده و تداوم بخش واکنشهای هیجانی در پرستاران، به عنوان یک اولویت بهداشتی مطرح می گردد.