مقایسه ی مقاومت به شکست کورهای ساخته شده از زیرکونیا با دو روش CAD/ CAM و Slip Casting

بیان مساله: زیرکونیا به عنوان یک ساختار مناسب جهت ساخت کورهای بی فلز معرفی شده است. از این ماده می توان برای ساخت ترمیم در نواحی ای که از نظر زیبایی اهمیت دارد استفاده نمود که البته با توجه به استحکام بالا در نواحی پشتی دهان هم قابل کاربرد است. یکی از روش های نوین ساخت این ترمیم ها استفاده از دستگاه CAD/CAM است.
هدف از این پژوهش، بررسی میزان مقاومت به شکست کوپینگ های ساخته شده از زیرکونیا به دو روش CAD/CAM و Slip casting بود.
مواد و در این پژوهش، شمار 32 نمونه دای برنجی ساخته شد. دای ها به دو گروه 16تایی تقسیم گردیدند که روی یک گروه کوپینگ های ساخته شده به وسیله ی دستگاه CAD/CAM و روی گروه دیگر کوپینگ های ساخته شده به روش Slip casting قرار داده شد. برای چسباندن کوپینگ ها از سمان گلاس آینومر رزینی (GC plus) استفاده گردید. برای انجام آزمون مقاومت به شکست، با استفاده از یک گویچه ی ساخته شده از استیل سخت شده با قطر 5 میلی متر، نیرویی در جهت عمود با سرعت 5/0 میلی متر / دقیقه به هر یک از کوپینگ ها وارد شد. میزان نیروی لازم برای شکست هر نمونه ثبت گردید و پس از تعیین میانگین از آزمون تی (T) جهت مقایسه ی دو گروه استفاده شد.
میانگین نیروی لازم برای شکست کوپینگ های ساخته شده به روش CAD/CAM، 424±1411 نیوتن و برای نمونه های ساخته شده به روش Slip casting، 412±1542 نیوتن به دست آمد که تفاوت معنادار از نظر آماری میان دو گروه وجود نداشت (05/0 p <).
روکش های ساخته شده از زیرکونیا به روش های Slip casting و CAD/CAM از نظر مقاومت به شکست تفاوتی با هم ندارند.