اثر آماده سازی اسیدی بر استحکام باند دو ادهزیو سلف اچ به عاج دندان های دایمی و شیری

بیان مساله: کاربرد اسید فسفریک پیش از کاربرد ادهزیوهای سلف اچ یک و دو مرحله ای بر روی مینا پیشنهاد شده است، اما احتمال اچینگ عاج دندان ها در این میان وجود دارد.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی استحکام اتصال برشی کامپوزیت به عاج دندان های دایمی و شیری با کاربرد دو گونه ادهزیو سلف اچ یک و دو مرحله ای در شرایط پری کاندیشنینگ با اسید فسفریک بود.
مواد و

در این بررسی آزمایشگاهی، سطح های باکال 48 مولر دایمی و 48 مولر شیری جهت باند به عاج آماده سازی شدند. هر یک از گروه های شیری و دایمی جهت کاربرد دو ادهزیو سلف اچ دو مرحله ای Clearfill SE Bond(CSEB) و یک مرحله ایACE All Bond SE(ABSE) به گونه ی تصادفی به دو گروه چهار تایی تقسیم شدند (12=n). هر یک از ادهزیوها به ترتیب بر روی عاج و عاج اچ شده در گروه های متناظر دایمی و شیری بر پایه ی دستور کارخانه به کار رفته و کامپوزیت رزین بر روی آنها باند شد. پس از 24 ساعت نگهداری در دمای 37 درجه ی سانتی گراد و 500 چرخه ی حرارتی، استحکام اتصال برشی با ماشین چندکاره ی دارتک (DARTEC) و با سرعت 1 میلی متر در دقیقه تعیین گردید. نتایج با کمک نرم افزار 5/11 SPSS و با آزمون های آماری کروسکال والیس (Kruskal-Wallis) و تی (T) ارزیابی شد.

استحکام اتصال ادهزیو CSEB از ABSE در هر دو گروه دندان های دایمی و شیری به گونه ی معنادار بیشتر بود (001/0 p =). افزون بر این، اسید اچینگ به گونه ی معنادار استحکام اتصال ادهزیو ABSE را در عاج شیری و دایمی و ادهزیو CSEB را تنها در عاج دندان شیری بهبود بخشید (001/0 p =).

استحکام اتصال دو ادهزیو سلف اچ یک مرحله ای و سلف اچ دو مرحله ای متفاوت بود. پری کاندیشنینگ عاج با اسید فسفریک سبب افزایش استحکام اتصال هر دو ادهزیو در دندان های شیری گردید. استحکام اتصال ادهزیو سلف اچ دو مرحله ای تحت اثر کاندیشنینگ با اسید فسفریک در عاج دندان دایمی قرار نگرفت.