مروری بر بیسفسفونات ها و استئونکروزیس فکی ناشی از مصرف آن

بیان مساله: بیسفسفونات ها (Bisphosphonate) یک دسته از عوامل شیمیایی هستند که در درمان بیماری های استخوانی گوناگون همچون استئوپروزیس، میلوم متعدد و هیپرکلسیمی ناشی از بدخیمی استفاده می شوند. با وجود فواید حاصل از این داروها، در سال های اخیر موارد متعددی از استئونکروز مرتبط با بیسفسفونات (BRONJ: Bisphosphonate-related osteonecrosis of the jaw) در هر دو فک بیماران درمان شده با بیسفسفونات خوراکی یا سیاهرگی گزارش شده است. پدیده ی BRONJ یک عارضه ی خطرناک است که به صورت نمایان شدن استخوان آلوئول به صورت خود به خود یا ثانویه به اعمال جراحی دهانی تهاجمی تظاهر می کند.
هدف از این پژوهش مروری، آشنایی دندانپزشکان و متخصصان دندانپزشکی با BRONJ و رهنمودهای پیشنهادشده جهت تشخیص، مرحله بندی، رویکرد و انتخاب نوع درمان بر پایه ی اطلاعات در دسترس و تجربه های نویسنده بود.
همه ی بیمارانی که با بیسفسفونات خوراکی یا سیاهرگی درمان می شوند، در خطر ابتلا به BRONJ هستند. دستورهای پیشنهاد شده برای این دو گونه بیسفسفونات به کار رفته متفاوت هستند. در بیماران تحت درمان با نوع سیاهرگی تمامی جراحی های دنتوآلوئولر منع تجویز داشته و باید از آنها دوری شود. اما موارد تجویز در مورد انواع خوراکی مورد اختلاف نظر بوده و به طول دوره ی درمان بستگی دارد.