مقایسه میزان اثربخشی 3 داروی Celecoxib، Naproxen و Ibuprofen در کنترل درد پس از جراحی های پریودنتال

کنترل موثر درد بعد از جراحی های دهانی یکی از بزرگترین مشکلات در دندان پزشکی محسوب می شود. Ibuprofenامروزه معروف ترین داروی غیرانتخابی ضدالتهابی غیراستروئیدی(NSAID) می باشد که هر دو آنزیم COX-1 و COX-2 را مهار می کند. Celecoxib تنها مهارکننده اختصاصی COX-2 در ایران است و ناپروکسن هم جزء NSAID های غیرانتخابی است که در ایران معمولا به عنوان انتخاب اول درمان ضددردی نمی باشد. هدف از این مطالعه مقایسه میزان اثربخشی 3 داروی Celecoxib، Naproxen و Ibuprofen در کنترل درد پس از جراحی های پریودنتال بود. در این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور 30 بیمار که دارای پریودنتیت مزمن بودند تحت عمل جراحی لثه در قسمت قدام مندیبل قرار گرفتند. بیماران به سه گروه تقسیم گردیدند و تحت دارودرمانی زیر قرار گرفتند: گروه A: 400 میلی گرم ایبوپروفن، گروه B: 200 میلی گرم سلکوکسیب، گروه C: 250 میلی گرم ناپروکسن. بیماران 1، 3، 6، 12، 24 و 48 ساعت بعد از جراحی، میزان درد خود را روی نمودار VAS علامت زدند. به علت غیرنرمال شدن داده ها از آزمون ناپارامتری استفاده شد. در مقایسه داروها در گروه های 3 تایی از آزمون Kruskal-Wallis و در مقایسه داروها به صورت دو به دو از آزمون Mann-Whitneyاستفاده شد. 1، 6، 12، 24، و 48 ساعت پس از جراحی، هیچ تفاوت معنی داری بین 3 گروه مشاهده نشد. هرچند اثرات ضددردی ایبوپروفن و سلکوکسیب در تمامی ساعات بیشتر از ناپروکسن بود. تنها در ساعت سوم بعد از جراحی تفاوت معنی دار بین گروه های سلکوکسیب، ناپروکسن و ایبوپروفن، ناپروکسن مشاهده شد. به دلیل عوارض کمتر سلکوکسیب نسبت به مهارکننده های غیرانتخابی COX-1 و COX-2 و همچنین اثرات ضددردی مشابه با ایبوپروفن و اثرات ضددردی بالاتر نسبت به ناپروکسن، توصیه می شود این دارو به عنوان ضددرد بعد از جراحی های پریودنتال مورد استفاده قرار گیرد.