پایدارسازی جمعیتی سکونتگاه های روستایی شهرستان مشهد- با تاکید بر رویکرد متنوع سازی فعالیت های اقتصادی

رویکرد متنوع سازی فعالیت های اقتصادی، یکی از رویکردهای مورد توجه در توسعه ی همه جانبه ی اجتماعات روستایی است، به گونه ای که وجود تنوع در اقتصاد روستا، لازمه ی دست یابی به توسعه ی پایدار روستایی عنوان می شود. تحقیق حاضر با هدف تبیین دلایل پایداری/ناپایداری جمعیتی سکونتگاه های روستایی شهرستان مشهد، با استفاده از رویکرد متنوع سازی فعالیت های اقتصادی به انجام رسیده است. روش به کار رفته، پس رویدادی (علی- مقایسه ای) است و بین دو گروه از روستاهای پایدار و ناپایدار جمعیتی، فرضیه ی تحقیق مورد آزمون قرار می گیرد. ابزار اصلی تحقیق، پرسشنامه ی خانوار و آبادی بوده است. نتایج به دست آمده از سیصد و هشتاد خانوار و چهل و یک آبادی، نشان می دهد که وجود «تنوع در فعالیت های اقتصادی» سکونت گاه های روستایی شهرستان مشهد بر «پایداری جمعیتی» اثر مثبتی دارد، که عمدتا ناشی از وجود تنوع در فعالیت های اقتصادی بخش غیر کشاورزی است. در واقع تنوع در فعالیت های بخش کشاورزی، اثر چندانی در پایداری جمعیتی سکونت گاه های روستایی شهرستان مشهد ندارد که دلیل آن پدیده ی خشکسالی و درآمد اندک ناشی از آن می باشد.