ارتباط پلی‎مرفیسم T13254C گلیکوپروتئین VI پلاکتی با سکته حاد قلبی زودرس

شناسایی عوامل خطر ژنتیکی دارای اهمیت بالایی به خصوص در بیماران جوان مبتلا به MI می باشد و توجه مطالعات اخیر اکثرا بر روی پلی‎مرفیسم ژن های درگیر در ترومبوز که نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی MI بازی می کند، متمرکز شده است. نقش حیاتی پلاکت ها و گلیکوپروتئین های سطحی آنها در تشکیل ترومبوس انسدادی که منجر به MI می شود کاملا اثبات شده است. در این مطالعه پلی‎مرفیسم GP VI 13254T>C با توجه به پتانسیل آن در تغییر واکنش پذیری پلاکت بررسی شد. هدف از انجام این مطالعه تعیین ارتباط این پلی‎مرفیسم با MI حاد زودرس می باشد.
با استفاده از تکنیک PCR-RFLP، 100 بیمار مبتلا به MI حاد زودرس و 100 کنترل با آنژیوگرافی نرمال عروق کرونر مورد مطالعه قرار گرفتند. برای آنالیز آماری از آزمون های Chi square و t-test و برای کنترل متغیرهای مخدوش گر از مدل رگرسیون منطقی استفاده شد.
شیوع پلی‎مرفیسم T13254C (TC/CC) در گروه بیمار(38%) با گروه کنترل(33%) تفاوت چندانی نداشت؛ بنابراین ارتباط معناداری بین این پلی‎مرفیسم و MI حاد زودرس مشاهده نشد(46/0P value=). نتایج آنالیز رگرسیون منطقی نیز عدم ارتباط این پلی‎مرفیسم را با MI حاد زودرس نشان داد(20/0P value=).
نتایج مطالعه حاضر عدم ارتباط پلی‎مرفیسم GP VI 13254T>C را با MI حاد زودرس نشان داد.