مطالعه اثرات کاهش جریانات جذر و مدی بر ساختار رویشی جنگل های حرا مطالعه موردی: پارک ملی- ساحلی نای‎بند

بی توجهی به اصول توسعه پایدار طی سال های گذشته موجب آسیب به جنگل های حرا شده است که عمدتا ناشی از پروژه های عمرانی در مناطق جنوبی کشور است. در مقاله حاضر، اثرات کاهش جریانات جذر و مدی بر ساختار رویشی جنگل های حرا در پارک ملی- ساحلی نای بند مورد مطالعه قرار گرفت که طی آن، با استفاده از روش ترانسکت خطی، ساختار گیاهی درختان پارک ملی- ساحلی نای بند با منطقه حفاظت شده‎ مند مقایسه و میزان تخریب در این ناحیه مورد بررسی قرار گرفت. در هر ترانسکت، از قطعات نمونه یک آری به عنوان واحد اندازه گیری به صورت تصادفی- سیستماتیک برای ثبت پارامترهای رویشی درختان و از میکروپلات های یک متر مربعی برای تعیین آماره های نهال و ریشه های هوایی استفاده شد. 5 ایستگاه انتخاب شد که 4 ایستگاه آن در مطقه نای بند و ایستگاه شاهد در مند قرار داشت. نتایج نشان داد که احداث جاده در منطقه حفاظت شده نای بند موجب کاهش جریانات آبی در بعضی از نقاط شده و عامل اصلی تخریب این اکوسیستم است. تعداد درختان خشک شده افزایش و درصد پوشش کانوپی، تعداد ریشه هوایی و تعداد نهال در منطقه مورد مطالعه کاهش نشان داد، به طوری که تراکم درختان حرا در دو ایستگاه 1 و 4 به ترتیب 60 و 34% کاهش و پوشش کانوپی این دو ایستگاه به ترتیب 40 و 51% کاهش داشت که چنین روندی در هیچ نقطه از ایستگاه 1 نهالی مشاهده نشد. نتایج این پژوهش نشان می دهد تقویت جریانات جذر و مدی در این منطقه، یکی از مهم ترین راهکارها برای بهبود پوشش گیاهی جنگل های حرا در منطقه نای بند است.