الزامات معماری تاثیرگذار در اجتماع پذیری فضای ایستگاه های مترو

هدف این نوشتار بررسی تعاملات اجتماعی در فضاهای ایستگاهی مترو و دستیابی به عوامل معماری تاثیر گذار است. ضرورت این امر از آنجا ناشی می شود که تعاملات اجتماعی فردی و فرافردی در فضاهای عمومی حائز اهمیت شمرده می شود و فضاهای ایستگاهی به عنوان فضاهایی عمومی نقش مهمی در ارتباط افراد با یکدیگر و زندگی شهری دارند. در روش تحقیق موضوع، ابتدا با مرور منابع، سوابق موضوع مورد بررسی قرار گرفت و سپس موضوع اجتماع پذیری در فضاهای مترو تبیین گردید. به منظور دستیابی ویژگی های معماری تاثیر گذار در اجتماع پذیری فضاهای مترو و بررسی وضع موجود در تعداد مشخصی از ایستگاه های مترو تهران و حومه، روش تحقیق میدانی مورد استفاده قرار گرفت. پس از انجام مطالعات میدانی، به بررسی و تحلیل و دستیابی به اولویت های معماری در زمینه اجتماع پذیر کردن و ارتقای تعاملات اجتماعی پرداخته شد و براساس نتایج به دست آمده به این سوال که کدام عوامل معماری در اجتماع پذیری فضاهای مترو نقش دارند پاسخ داده شد.