مبنامندی فهم و معرفت دینی و برونداهای آن

مطالعات دین پژوهانه از عرصه های پراهمیت تحقیق در حیات فکری و فلسفی بشر است. یکی از مباحث مهم در این عرصه بازپژوهی فهم و معرفت دینی، زیرساخت ها و مبانی نظری و نتایج و بروندادهای آن است. آنچه ما را به تحقیق در این عرصه وامی دارد حد اقل دو نکته است:1. بازشناسی و تنقیح مبانی هر دانشی در کاربست درست و آگاهانه آنها و اصلاح و تکمیل روش شناسی آن دانش موثر است. بنابراین، معرفت دینی بهینه، تابعی از شناخت و کاربست درست مبانی آن می باشد؛ 2. امروزه بخش قابل توجهی از پرسش ها و شبهات فهم و معرفت دینی را هدف گرفته است. جریان تهاجم فرهنگی و جنگ نرم نیز نشانه رفتن معرفت دینی و مبانی آن را آوردگاه مناسبی برای تحقق اهداف دین ستیزانه خود یافته است. بنابراین، شناسایی مبانی حقیقی فهم دین و تمییز آن از مبناسازی های نادرست، همچنین بازکاوی تاثیرات واقعی آنها از پنداره های ناصواب معارضان، برای دفاع از معرفت دینی و در نهایت دفاع از دین ضروری و اجتناب ناپذیر است. بدین روی، تحقیق حاضر در پی تبیین اصول و مبانی فهم دین و بیان نتایج و برونداد های آن است. مبانی مورد بحث در این تحقیق به هفت گونه تقسیم و در ذیل هرگونه اصولی چند بررسی شده اند. این اصول برآیندهای مشترک و همسویی در فهم و معرفت دینی دارند. مبانی یادشده در هفت گفتار به شرح زیر بررسی شده است: مبانی معرفت شناختی، مبانی خداشناختی، مبانی انسان شناختی، مبانی دین شناختی، مبانی وحی شناختی، مبانی قرآن شناختی و مبانی راهنماشناختی.