تاثیر شناخت درمانی گروهی مبتنی بر حضور ذهن (MBCT) بر کاهش افسردگی و افزایش رضایت زناشویی در زنان متاهل

افسردگی از رایج ترین مسائل بهداشت روان است و یک پنجم افراد، افسردگی را در برخی مرحله های زندگی شان تجربه می کنند. افسردگی حالتی است که بر خلق تاتیر گذاشته و فعالیت را کاهش می دهد و قادر است بر تفکر، احساس، رفتار و جسم تاثیر بگذارد.
بررسی تاثیر شناخت درمانی گروهی مبتنی بر حضور ذهن(MBCT) بر کاهش افسردگی و افزایش رضایت زناشویی در زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره ی شهر اهواز آزمودنی های پژوهش با فراخوان محقق به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس، فرم کوتاه پرسشنامه افسردگی بک و فرم کوتاه پرسشنامه رضایت زناشویی به افراد داده شد. علاوه بر این دو ابزار بالینی، با مصاحبه تشخیصی و بالینی، بر اساس DSM-IV-TR نارضایتی زناشویی و افسردگی آنها ارزیابی شد. در مرحله بعد بر اساس نقطه برش دو ابزار و مصاحبه بالینی 28 نفر به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. گروه آزمایش در 7 جلسه تحت درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن قرار گرفتند. در پایان مداخله درمانی هر دو گروه با استفاده از همان ابزار مجددا ارزیابی شدند (پس آزمون) و پس از یک ماه باز هم همین ابزارها به کار گرفته شد(پی گیری).
طبق نتایج بدست آمده از تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA)، نسبت تفاضل پیش آزمون و پس آزمون در میزان افسردگی مربوط به گروه های آزمایش و کنترل برابر بود با (63/80F=)، نسبت F بدست آمده در بین دو گروه مربوط به پس آزمون و پی گیری در میزان افسردگی برابر با (12/2F=) و نتایج تحلیل واریانس مربوط به تفاضل پیش آزمون و پس آزمون در میزان رضایت زناشویی گروه های آزمایش و کنترل (44/109F=) و نیز تحلیل واریانس مربوط به تفاضل پس آزمون و پیگیری در میزان رضایت زناشویی گروه های آزمایش و کنترل برابر با (960/0F=) بود.
این نوع درمان منجر به کاهش افسردگی و پایداری اثر درمان در زمان شد. همچنین، منجر به افزایش رضایت زناشویی در گروه آزمایش نسبت به کنترل (پس آزمون) شده اما در خصوص رضایت زناشویی در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون نسبت به مرحله پی گیری تفاوتی بدست نیامد، که آن را می توان به محدود بودن این پژوهش به نمونه های زن نسبت داد، زیرا مولفه رضایت زناشویی متغیری چند بعدی است که در ثبات و تغییر آن، همسر فرد نیز تاثیر دارد.