بررسی تنوع و تراکم شکم پایان در قبل و بعد از مانسون تابستانه در سواحل ایرانی دریای عمان

به منظور بررسی تنوع و تراکم شکم پایان رسوبات بستر سواحل ایرانی دریای عمان(از تنگه هرمز تا خلیج گواتر) تعداد 10 ایستگاه ثابت نمونه برداری(هر 30 مایل دریایی یک ایستگاه) انتخاب گردید. جهت انجام این مطالعه از کشتی فردوس 1 و برای نمونه برداری از رسوبگیر ون– وین با مساحت 1/0 مترمربع در سه تکرار استفاده شد و علاوه بر آن پارامترهای فیزیکی و شیمیایی از قبیل درجه حرارت، شوری، اکسیژن محلول وpH با استفاده از دستگاه CTD مورد سنجش قرار گرفت. نمونه های جمع آوری شده با الکل %95 تثبیت و با رزبنگال رنگ آمیزی گردید. در بررسی حاضر جمعا تعداد 71 جنس متعلق به 43 خانواده از شکم پایان مورد شناسایی قرار گرفت. طبق نتایج بدست آمده خانواده های غالب شکم پایان از نظر درصد فراوانی به ترتیب شامل Nassaridae 27%، Retusidae 16%، Pyramidellidae 12%، Cyclostrematidae 8% و Scaphandridae 7% بوده است. نتایج نشان می داد تنوع و تراکم شکم پایان در دریای عمان، تحت تاثیر بادهای موسمی جنوب غربی اقیانوس هند قرار دارد، بطوری که فراوانی آنها در بعد از مانسون تابستانه افزایش و تنوع آنها کاهش یافت ولی فراوانی شکم پایان در دو وضعیت پیش و پس مانسون از نظر سطح آماری دارای اختلاف معنی دار نبود(05/0P>).