قابلیت تولید کمپوست از پسماندهای خانگی توسط کرم های خاکی

رشد روزافزون جمعیت و افزایش مصرف مواد مورد نیاز، منجر به تولید بیش از حد پسماندهای خانگی می شود که می تواند سلامت انسان و محیط زیست را تهدید نماید. بنابر این کاربرد روش های مناسب جهت دفع این گونه پسماند، نقش موثری را در تامین، حفظ و ارتقای سلامت هر جامعه دارا می باشد. مطالعه حاضر به منظور شناسایی قابلیت کرم های خاکی بومی استان مازندران در تولید کود از پسماندهای خانگی انجام شده است.

در این مطالعه مقطعی ابتدا انواع مختلف کرم های خاکی بر اساس ویژگی های ظاهری تفکیک گردیدند. از گلدان پلاستیکی، ماسه ریز و خاک نرم و کود حیوانی جهت بسترسازی استفاده شد. به میزان 50 گرم سبزی (کاهو) روی بستر ریخته شد. سپس تعداد و وزن مشخصی از هر نوع کرم خاکی در بستری از خاک قرار گرفت. برای حفظ رطوبت بطور متناوب به بسترها آب افزوده شد. سپس 17 روز پس از اولین بارگیری و 35 روز پس از دومین بارگیری، خاک بسترهای مختلف از لحاظ ترکیب شیمیایی (N، P،...) و کیفیت میکروبی مورد بررسی قرار گرفت.

میزان درصدهای مواد آلی از 8/16 به 2/40 و 2/45، کربن آلی از 95/1 به 9/3 و 85/5، نیتروژن از 1/1 به 6/3 و 9/3، فسفر از 8/1 به 2 و 6/2 و هدایت الکتریکی از 344 به 372 و 1068 میکروزیمنس بر سانتی متر افزایش و درصد خاکستر از 2/83 به 65 و 8/59 و نسبت کربن به نیتروژن از 75/1 به 63/1 و 49/1 و تعداد کلیفرم های کل بر حسب MPN در 100 میلی لیتر از106×5/4 به103×3/3 و 103×3/1 کاهش یافت.

نتایج مطالعه نشان داد که کرم های خاکی در یک دوره زمانی 17 روزه قادر به تولید کمپوست از پسماند خانگی می باشند.