فتیان در حلقه ی اهل تصوف

جوان مردی» که ریشه در فطرت پاک انسان دارد، تداعی کننده ی صفاتی چون «راستی»، «صفا»، «انصاف»، «شجاعت»، «سخاوت»، «وفاداری»، «ایثار»،«غریب نوازی» و «برآوردن نیاز نیازمندان» است. این آیین پسندیده در سیر تاریخی خود به صورت های گوناگون جلوه نموده است و گروه های مختلفی آن را سولوحه ی زندگی و یا حرفه ی خویش قرار داده اند چنان که در دورانی، بارزترین صورت جوان مردی را باید میان «عیاران» جستجو کرد، در دوران دیگر ورزشکاران و قهرمانان به یمن آراستگی به صفات جوان مردی، لقب «پهلوانی» یافته و جاودانه شده اند، زمانی نیز آمیختگی جوان مردی با زهد و تصوف، خودنمایی می کند و در دورانی دیگر، پیشه وران مختلف در گرایش به این آیین پسندیده، بر یکدیگر پیشی گرفته اند. در این میان پیوند آیین جوان مردی با آداب و اصول مورد قبول اهل طریقت و تصوف، چنان چشم گیر است که هرگونه پژوهشی در آیین جوان مردی بدون مطالعه ی ارتباط تنگاتنگ و دو سویه ی آن با تصوف کامل نخواهد بود.