بررسی تنوع ژنتیکی بین جمعیتهای گندم دوروم غرب و شمال غرب کشور با استفاده از نشانگرهای رتروترانسپوزونی (Sequence Specific Amplified Polymorphism) SSAP

گندم دوروم (Triticum turgidum var. durum) یکی از مهم ترین غلات دانه ریز می باشد و از دیر باز به صورت آبی و دیم در غرب ایران کشت می شده است و عمدتا مصرف انسانی دارد. این گیاه در سالهای اخیر به خاطر عملکرد قابل قبول و سازگاری با شرایط آب و هوای خشک و نیمه خشک و محصول نهایی با ارزش مورد توجه جدی اصلاح گران قرار گرفته است. برای تدوین هر گونه برنامه های اصلاحی نیاز به کسب اطلاعات در زمینه منابع ژنتیکی می باشد. در این تحقیق تنوع بین جمعیتی 79 ژنوتیپ بومی گندم دوروم متعلق به مناطق غرب و شمال غرب ایران با استفاده از 10 ترکیب آغازگر SSAP و شاخصهای I (شاخص شانون)، Na (تعداد الل مشاهده شده)، H (هتروزیگوسیتی)، Ne (تعداد الل موثر) و PPL (درصد لوکوسهای پلی مورف) مورد مطالعه قرار گرفتند. ژنوتیپهای بومی کرمانشاه در کلیه شاخصها دارای بیشترین مقادیر و ژنوتیپهای بومی ایلام از لحاظ شاخص Ne (3623/1) و اردبیل از لحاظ شاخصهای Na (5753/1)، H(2229/0)، I(3270/0) و PPL (53/57 درصد) دارای کمترین میزان بودند. دندروگرام بر اساس ماتریس عدم تشابه به دست آمده به وسیله PopGen32 با استفاده از الگوریتم UPGMA در نرم افزار NTSYSpc ترسیم شد.