بررسی تاثیر پری بیوتیک اینولین بر فاکتورهای سیستم ایمنی و مقاومت ماهی قزل آلای رنگین کمان Oncorhynchus mykiss (Walbaum، 1972) در برابر باکتری بیماری زای استرپتوکوک

از جمله راهکارهایی که می تواند علاوه برتامین مواد مغذی لازم در جهت حمایت از رشد و نمو موجودات آبزی، سبب افزایش سلامت، مقاومت نسبت به استرس و عوامل بیماری زا شوند استفاده از پری بیوتیکها، در جیره غذایی آبزیان می باشد. اینولین به عنوان یک پری بیوتیک، پلی ساکاریدی است که اثرات مفیدش برای انسان و پستانداران ثابت شده است. اما مطالعات اندکی در مورد اثرات این پری بیوتیک در آبزیان وجود دارد. در این تحقیق جهت تغذیه ماهیان از غذای تجاری استفاده شد که حاوی 40 درصد پروتئین، 14درصد چربی و سطح انرژی برابر با 5/3 کیلوکالری بر گرم بود. تاثیر پری بیوتیک اینولین در مقادیر 5، 0 و 2 درصد جیره در مقایسه با غذای شاهد (بدون اینولین) برفاکتورهای سیستم ایمنی در ماهی قزل آلای رنگین کمان با وزن اولیه 2.5 ± 34 در مدت 60 روز بررسی شد. آزمایش در 3 تکرار و به تعداد 30 ماهی در هر تکرار انجام شد. پس از 2 ماه غذادهی، 10 ماهی از هر تکرار جدا شده و جهت بررسی تاثیر اینولین در مقاومت ماهیان در برابر باکتری بیماری زای استرپتوکوک مورد عملیات رویارویی(Challenge) قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که مکمل کردن جیره با اینولین سبب شد فاکتورهای ایمنی نظیر لیزوزیم سرم خون، IgM کل سرم خون و تعداد کل گلبولهای سفید به طور معناداری در مقایسه با گروه شاهد بالاتر رود (P<0.00). همچنین درصد لنفوسیت در ماهیان تغذیه شده با اینولین در مقایسه با گروه شاهد به طور معناداری بالاتر بود (P<0.00). پس از 15 روز از رویارویی با باکتری استرپتوکوک بازماندگی در ماهیان تغذیه شده با اینولین (89 درصد اینولین2 درصد و 84 درصد اینولین5/0 درصد) به طور معناداری در مقایسه با گروه شاهد (65 درصد بازماندگی) بازماندگی بالاتری داشتند. در پایان این گونه نتیجه گیری می شود که اینولین به عنوان پری بیوتیک و یک محرک ایمنی تاثیر مثبتی درتحریک سیستم ایمنی و افزایش مقاومت ماهی قزل آلای رنگین کمان در برابر باکتری بیماری زای استرپتوکوک دارد.