نقش خصوصیات خاک با مواد مادری متفاوت بر پایداری خاکدانه در حوضه شصت کلاته استان گلستان

حساسیت یک خاک در مقابل تخریب ساختمان، یک معیار ارزیابی برای تعیین استعداد زراعی خاک است. این حساسیت با مفهوم پایداری ساختمان فیزیکی مشخص می گردد که به رغم تاثیر عوامل تخریب ساختمان، استعداد در پایداری یا دوام اجزای ساختمانی را نشان می دهد. هدف از این پژوهش بررسی نقش عوامل کنترل کننده پایداری خاکدانه در سطح وسیعی از جنگل شصت کلاته در خاک های حاصل از سه سازند زمین شناسی متفاوت و میزان پایداری خاک های مورد مطالعه برای مطالعات فرسایش خاک است. برای این منظور پس از بررسی نقشه واحدهای زمین شناسی و توپوگرافی 20 نقطه به صورت مخلوط و به طور کاملا تصادفی از عمق 0 تا 20 سانتی متری انتخاب و نمونه برداری انجام شد. میانگین وزنی قطر خاکدانه به روش غربال در آب به عنوان شاخصی جهت نشان دادن حساسیت خاک به فرسایش استفاده گردید. خصوصیت فیزیکی، بافت خاک و خصوصیات شیمیایی، درصد موادآلی، آهک و اکسیدهای آهن اندازه گیری و جهت آنالیز نتایج از روش رگرسیون خطی و آزمون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که سازند ژوراسیک دارای بیشترین پایداری است (65/1MWD=). میانگین وزنی قطر خاکدانه ها در سازند آبرفتی 1.2 و در سازند لسی 35/1 میلی متر اندازه گیری شد. درصد کربنات کلسیم (67/0R2=)، آهن (78/0R2=) و ظرفیت تبادل کاتیونی خاک مهم ترین فاکتورهای موثر در پایداری ساختمان خاک در سازند ژوراسیک است. در سازند لسی درصد کربنات کلسیم (78/0R2=) و آهن (72/0R2=) و در سازند آبرفتی درصد مواد آلی و آهن خاک (5/0R2=) بیشترین نقش را در پایداری خاک ایفا می کند.