مقایسه و ارزیابی پیکربندی کلی چپگردها در تقاطعات غیرهم سطح به روش AHP، (مطالعه موردی: تقاطع بزرگراه امام علی (ع) - شهید زین الدین تهران)

این مقاله به مقایسه و ارزیابی پیکربندی کلی چپگردها در تقاطعات غیرهمسطح (تبادل ها) با توجه به معیارهای فنی، اقتصادی و معماری می پردازد. این سه معیار کلی، به زیرمعیارهای دیگری تقسیم می شوند که اجتماع آن زیرمعیارها، معیارهای کلی را تشکیل می دهد. در این مقاله ساختار کلی تحلیل و ارزیابی سیستم های چپگردها در تبادل ها، با استفاده از فرآیند ارزیابی مقایسه چندمعیاره (AHP) شکل گرفته است. سپس با تکیه بر مطالعه موردی تقاطع بزرگراه امام علی(ع)- شهید زین الدین تهران، نیازمندی های انجام تحلیل آماده شده تا مسئله ارزیابی چپگردها در تبادل ها، با تشکیل ساختار معرفی شده توسط نگارندگان مقاله، به شکل مسایل ارزیابی AHP در آید. پس از آن برای تحلیل داده ها به روش یاد شده، از نرم افزار Expert Choice استفاده شده است. اصلی ترین محور این مقاله و دیدگاه تازه آن، نحوه تشکیل ساختار سلسله مراتبی برای مقایسه چپگردها در تقاطعات غیر همسطح (تبدیل مسئله انتخاب چپگردها به مسئله AHP) و پس از آن حل مسئله AHP می باشد. این دیدگاه جدید با معرفی فرآیند کلی تصمیم گیری در مورد مسئله چپگردها در تقاطعات، پی ریزی شده و پس از آن با معرفی گزینه های نهایی مبتنی بر پیکربندی کلی چپگردها، نتایج ارزیابی تعیین شده و اولویت بندی نهایی گزینه ها برای یک مطالعه موردی ارایه شده است. تحلیل انجام شده روی گزینه های مختلف چپگردها، در مورد مطالعه موردی (تقاطع امام علی(ع)- شهید زین الدین) نشان داد که گزینه استفاده از الگوی رمپ های جهتی کامل، گزینه بهتری نسبت به گزینه های رمپ نیمه جهتی و پس از آن گزینه گردراهه می باشد. مطالعه روی برخی مثال های دیگر نیز نشان می دهد که به طور کلی، به جز در مواردی که ترافیک زیادی روی رابط ها وجود نداشته باشد و بحث هزینه های اولیه احداث تقاطع خیلی پر رنگ نباشد، طرح های جهتی و نیمه جهتی، معمولا شرایط بهتری از نظر همه پارامترهای تاثیرگذار دارند.