ارایه مدلی برای طراحی و توسعه شبکه های پایدار حمل و نقل بر مبنای الگوریتم ژنتیک

شبکه های حمل و نقل که در معرض آسیب های روزانه مثل تصادفات ترافیکی، بارندگی و نیز آسیب های مربوط به حوادث طبیعی مثل سیل و زلزله قرار دارند، جزء شبکه های آسیب پذیر محسوب می شوند. در پایداری شبکه، عوامل متفاوتی مانند میزان آسیب پذیری اجزای شبکه، ظرفیت شبکه و شکل یا فرم شبکه تاثیر دارد و در این میان شکلی از شبکه که پایداری را در شرایط بیشتری فراهم کند از نیازهای خاص می باشد. در این مقاله به تاثیر توپولوژی یا شکل شبکه در برابر بیشتر شاخص های مختلف طراحی پرداخته می شود و روشی بر مبنای الگوریتم ژنتیک برای حل مسئله طراحی توپولوژی شبکه راه ها بر اساس شاخص های زمان سفر، کارایی و قابلیت اطمینان (پایداری) شبکه معرفی می شود، سپس در بحث توسعه شبکه، به تاثیر شاخص های مختلف در طراحی شبکه پرداخته می شود. نتایج نشان می دهد که طراحی یک شبکه بر اساس شاخص زمان سفر، لزوما به یک شبکه قابل اطمینان و پایدار در برابر حوادث ترافیکی منتج نمی شود و جواب های متفاوتی برای توسعه شبکه بر مبنای شاخص های پایداری، کارایی و زمان سفر در شبکه به دست می آید.