بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهری راهبردی به سوی دستیابی به ابعاد کالبدی توسعه پایدارشهری (مطالعه موردی: بافت فرسودهی کوی سجادیه)

در حال حاضر بسیاری ازشهرهای کشور با مساله ای به نام بافتهای فرسوده مواجه هستند.این بافتها یا هسته های قدیمی شهرها بوده وبه مرور زمان دچار فرسودگی و عدم کارایی شده اندو یا در دوران معاصر بدون رعایت ضوابط ومقررات معماری و شهرسازی شکل گرفته و از این رو اکنون با مسائل و مشکلات بسیاری روبرو بوده و این مشکلات را به کل شهر نیز تسری می دهند.
به نظر می رسد در بافتهای فرسوده با توجه به وسعت دامنه و شدت مسائل گریبان گیر این بافت ها کارآمدترین رویکرد که بتوان برای مواجهه با کاستی ها و نارسائی ها اتخاذ نمود، نیل به اهداف توسعه پایدار درعرصه بهسازی این بافت ها می باشد.
روش به کار گرفته در این پژوهش از نوع توصیفی است و اطلاعات به دو طریق مطالعات اسنادی و میدانی (پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده) جمع آوری شده است. جامعه ی آماری این تحقیق، ساکنین کوی سجادیه با جمعیتی بالغ بر 5347 نفر هستند. با بررسی ویژگی های اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی محدوده ی مورد مطالعه و مصاحبه با ساکنین محله مورد نظر، مشکلات و معضلات کالبدی با 36 درصد، بیشترین اسباب نارضایتی ساکنین را فراهم ساخته است. پس از مشکلات کالبدی، به ترتیب معضلات اقتصادی با 26 درصد و معضلات اجتماعی با 25 درصد و مشکلات زیست محیطی با 13 درصد بیشترین درصد معضلات را به خود اختصاص داده است.برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزارهای Gis، Excel و Spss استفاده شده است.
بنابراین در این تحقیق سعی گردیده بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری را از چشم اندازی دیگر و با نگرش به مقوله توسعه پایدارمورد تحلیل قرار دهد.