تبیین امنیت در محیط شهری بر مبنای پارامترهای کالبدی و طراحی (مطالعه مورد شهر بابلسر)

در این مقاله امنیت در شهر بابلسر از دید شاخص ها کالبدی مورد تحلیل قرار گرفته است. برای گردآوری داده های مورد نیاز تحقیق منابع اطلاعات ثانویه مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است.بخش اصلی داده های تحقیق به منظور تحلیل احساس امنیت در محیط کالبدی شهر در چارچوب شاخص های تعریف شده، از طریق مشاهده و برداشت میدانی در محلات 16گانه شهر صورت گرفته است. هدف این مقاله تحلیلی بر سلسله مراتب امنیت محلات شهر بابلسر از دید شاخص های کالبدی است.
روش این تحقیق توصیفی-تحلیلی می باشد. به منظور تحلیل و بررسی امنیت در سطح محلات شهر بابلسر از مجموعه شاخص هایی بهره گرفته شده است که به نحوی ویژگی های کالبدی و طراحی محلات را به تصویر می کشد. این شاخص ها شامل، کیفیت معابر، پوشش گیاهی، روشنایی، مبلمان شهری، فشردگی بافت و در نهایت باز یا بسته بودن فضا می شود. به منظور تحلیل و تبیین امنیت در فضای کالبدی از یک مقیاس 0و1 استفاده شده است. و رتبه بندی محلات بر اساس تکنیک SAW صورت گرفته است.
بر اساس بررسی های صورت گرفته در سطح محلات شهرهای بابلسر بر مبنای 6 شاخص کالبدی(کیفیت معابر، بافت شهری، باز و بسته بودن فضا، پوشش گیاهی، روشنایی و مبلمان شهری) محلات 4(شهرک قائم)، 3(شهرک دانشگاه)، 5(شهرک ساحلی) و محله15(نخست وزیری) از منظر شاخص های مورد بررسی دارای بهترین شرایط در مقایسه با سایر محلات در ارتباط با فرم کالبدی پیشگیر جرم دارند. در عین حال محلاتی که دارای کمترین استانداردهای لازم جهت کاهش زمینه بروز جرم هستند(محلات بی بی سروزه، جوادیه، کاظم آباد، یورمحله بالا، محله16) در واقع محلاتی هستند که در موج چهارم توسعه شهر بابلسر عمدتا در قالب اضطرار شکل گرفته و در بیشتر موارد محل سکونت افراد کم درآمد می باشد.