بررسی اثرات تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک روی برخی فاکتورهای بیوشیمیایی خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

حدود هفت درصد جمعیت دنیا به بیماری دیابت مبتلا هستند و از عوارض گسترده آن رنج می برند. مطالعات بسیاری درباره اثرات سودمند تمرینات هوازی و مقاومتی بر کاهش سطح گلوکز و چربی خون و افزایش حساسیت به انسولین موجود است، ولی تاکنون اثرات تمرینات اکسنتریک به صورت اختصاصی بر بیماران دیابتیک، مطالعه نشده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه اثرات تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک بر برخی از شاخص های بیوشیمیایی خون بیماران دیابتی نوع 2 بود.

28 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 به طور تصادفی در دو گروه تمرینات اکسنتریک و تمرینات کانسنتریک با استفاده از تردمیل قرار گرفتند. قند خون، هموگلوبین گلیکوزیله، چربی و شاخص توده بدن، قبل و بعد از دوره های کنترل و مداخله اندازه گیری گردید.

یافته ها نشان داد که تمرینات اکسنتریک و کانسنتریک باعث کاهش معنی داری در میزان قند خون و هموگلوبین گلیکوزیله خون و چربی خون فرد شد. با این وجود، تمرینات اکسنتریک نسبت به تمرینات کانسنتریک باعث کاهش معنی دار بیش تری در میزان قند و هموگلوبین گلیکوزیله گردید (0001/0 p <). هم چنین مشخص گردید که در مورد کاهش شاخص های چربی خون این دو نوع تمرین تفاوت معنی داری نسبت به هم ندارند.

نتایج این مطالعه نشان می دهد که تمرینات اکسنتریک جهت کاهش و کنترل قند خون بیماران دیابتی نوع 2 موثرتر از تمرینات کانسنتریک است.