بررسی اثرات 3،4 متیلن دی اکسی مت-آمفتامین(اکستازی) بر ساختار بافتی کبد در موش صحرایی

اکستازی یا متیلن دی اکسی مت-آمفتامین، ماده محرکی است که عوارض زیادی بر روی سیستم عصبی، قلب و عروق و سیستم ایمنی بدن بر جای می گذارد. بافت های بدن نیز تحت تاثیر این ماده قرار گرفته و می تواند باعث مرگ سلول ها شود. با توجه به ضرر احتمالی آن بر روی بافت های بدن، تاثیر آن بر روی بافت کبد در موش های صحرایی نژاد ویستار مورد بررسی قرار گرفت.
در یک مطالعه تجربی، 50 سرموش نژاد ویستار با سنی حدود 6-5 هفته، به شکل تصادفی در پنج گروه (شاهد، شم و سه گروه آزمایشی) قرار داده شدند. گروه های آزمایشی 1، 2 و 3. به ترتیب دوزهای mg/kg 2، mg/kg 4 و mg/kg 8، اکستازی را به صورت داخل صفاقی و به مدت دو هفته متوالی دریافت نمودند. گروه شم تنها نرمال سالین دریافت کرده و گروه شاهد نیز تزریقی نداشتند. حیوانات 12 ساعت بعد از آخرین تزریق کشته شده و از کبد آن ها نمونه بافتی تهیه گردید. برش های بافتی بعد از رآی از، مورد بررسی قرار گرفتند.
تعداد سلول های هپاتوسیت، در گروه های آزمایشی، نسبت به گروه شاهد، کاهش چشم گیری را نشان داد (05/0 p<). کاهش تعداد سلول های هپاتوسیت در دوزهای بالاتر بیش تر بود. وزن کبد زیاد شده و تعداد سلول های کوپفر افزایش یافتند. تفاوت خاصی بین گروه های شاهد و شم مشاهده نگردید.
دوز مکرر و دریافت زیاد داروی اکستازی، احتمال صدمه به بافت کبدی را افزایش داده و باعث تخریب سلول های آن می گردد. این مطالعه نظارت بیش تر و مدیریت صحیح در مصرف این ماده را پیشنهاد می نماید.