تغییر نفوذپذیری غشاهای زیستی و فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی گیاه سویا در پاسخ به دمای پایین

گیاه سویا (Glycine max) یکی از گیاهان بومی مناطق گرمسیری است که در مناطق معتدله نیز به فراوانی کشت می شود. به علت اهمیت غذایی و دارویی این گیاه و نیز حساس بودن آن نسبت به دمای محیط رشد و حیاتی بودن سلامت غشا های زیستی در ادامه رشد و تولید محصول، اثر پیش تیمار دمای پایین غیر انجمادی و پاسخ گیاه به این دما مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا گروهی از دانه رستهای 10 روزه سویا به دمای 15 درجه سانتی گراد (پیش تیمار سرما) و گروهی دیگر به دمای 25 درجه سانتی گراد (بدون پیش تیمار سرما) برای 24 ساعت منتقل شدند. سپس هر دو دسته به دمای 4 درجه سانتی گراد (تیمار سرما) انتقال یافتند. پس از 24 ساعت همه گیاهان به دمای 25 درجه سانتی گراد(فاز بهبودی) منتقل شده و بعد از 24 ساعت نمونه برداری انجام شد. نمونه برداری هر 24 ساعت یکبار و بطور منظم از تیمارها و گروه شاهد در سه تکرار انجام گرفت. با اندازه گیری فعالیت آنزیمهای آسکوربات پراکسیداز(APX)، گایاکل پراکسیداز((GPX و میزان هدایت الکترولیتی غشا، مشخص شد که اعمال پیش تیمار سرما، باعث افزایش مقاومت گیاه در برابر سرمای متعاقب آن شده و توان زیستی گیاه را به میزان زیادی افزایش می دهد و نیز گیاهان پیش تیمار دیده سریعتر از گیاهان بدون پیش تیمار به حالت عادی بر می گردند.