بهینه سازی شرایط کالوس زایی و باززایی در هویج(Daucus carota L.)

آزمایشی جهت بهینه سازی شرایط تولید کالوس ریخت زا و باززایی هویج با استفاده از چهار رقم تحت کشت در ایران اجرا گردید. قطعات محور زیر لپه از گیاهچه ها جدا شده و در محیط حاوی 2،4-D با غلظت 2/0 میلی گرم در لیتر جهت کالوس دهی و تکثیر قرار گرفتند. سپس تکه های کوچکی از کالوس های تکثیریافته (حدود 25 میلی گرم) جدا شده و به محیط جدید با غلظت های مختلف 2،4-D شامل 2/0، 5/0 و 1 میلی گرم در لیتر انتقال یافتند. نتایج نشان داد که غلظت پائین این تنظیم کننده رشد در تولید کالوس ریخت زا موثرتر بود هر چند که غلظت بالا باعث رشد بیشتر کالوس شد. کینتین (1/0 میلی گرم در لیتر) همچنین در میزان باززایی به خصوص از نظر میزان تولید جنین های سوماتیکی موثرتر از بنزیل آمینو پورین (1 میلی گرم در لیتر) بود. دو محیط کشت MS و MSm برای تعیین تفاوت بین این دو محیط از نظر میزان تولید کالوس و باززایی مورد استفاده قرار گرفتند که نتایج بدست آمده نشان داد محیط MSm دارای تاثیر بیشتری است. در میان ارقام مورد استفاده نیز، رقم نانتس ایمپرود توانایی بیشتری در تولید گیاهچه های پایدار داشت.