مفهوم حقوق قابل اجرا در اساس نامه دیوان کیفری بین المللی

هر مرجع قضایی هنگام صدور آراء خود باید به منابعی استناد نماید. منابع مورد استناد هر دیوان کیفری بین المللی را سند ایجادی آن بیان می نماید. اساس نامه دیوان کیفری بین المللی در ماده 21 تحت عنوان حقوق قابل اجرا منابع مهم مورد استناد دیوان و درجه بندی آن ها را مشخص کرده است. در نتیجه دیوان به عنوان یک مرجع کیفری بین المللی هنگام صدور رای باید با استناد به همین منابع و رعایت سلسله مراتب بین آن ها مبادرت به صدور رای نماید. البته منابع مورد استناد دیوان محدود به منابع مذکور در اساس نامه نیستند. اصولا منابع مذکور درماده 21 اساس نامه، از حیث ماهیت و سلسله مراتب با هم تفاوت دارند و دارای درجات یکسانی نیستند. اینک پرسش اصلی تحقیق حاضر این است که منابع حقوقی دیوان کیفری بین المللی که در اساس نامه آمده، چه هستند؟ چه منابعی در اساس نامه ذکر نشده اند؟ مفهوم و ماهیت این منابع چیست و چه سلسله مراتبی بین آن ها حاکم است؟ تبیین مفهوم، ماهیت و قلمرو منابع مذکور در ماده 21 و نیز رابطه آن ها در سلسله مراتب ایجادی، موضوع تحقیق حاضر است. شاید هیچ مساله ای دردیوان به این اندازه حایز اهمیت نباشد.