بررسی کاربرد مدل های پیش بینی ورشکستگی در پیش بینی نکول تسهیلات اعطایی به شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

بلوکه شدن منابع به عنوان مطالبات سررسیدگذشته و معوق با کاهش توان تسهیلات دهی بانک ها، تاثیر منفی بر بهره وری دارد. از مهمترین راه های جلوگیری از ایجاد مطالبات معوق، تصمیم گیری درست در زمان اعطای تسهیلات است به نحوی که با شناسایی دقیق مشتریان، تسهیلات به صورت بهینه تخصیص داده شده و از این طریق احتمال معوق شدن تسهیلات کاهش یابد. برای اخذ تصمیم درست از ابزارهای متنوعی استفاده می شود که مهمترین آنها اعتبارسنجی و رتبه بندی اعتباری مشتریان است. دربانک های پیشرفته اعتبارسنجی و رتبه بندی اعتباری مشتریان با استفاده از نرم افزارها و بانک های اطلاعاتی نوین صورت می گیرد، لیکن در بانک های ایرانی اغلب اعتبارسنجی براساس قضاوت حرفه ای و تشخیص کارشناسی و صرفا با استفاده از برخی از نسبت های مالی انجام میشود. مدل های آلتمن، فالمر، اسپرینگیت، زیمسکی و شیراتا از مشهورترینمدل های پیش بینی ورشکستگی هستند. طبق یافته های این پژوهش مدل های آلتمن و اسپرینگیت برای استفاده در سیستم رتبه بندی اعتباری مشتریان مناسب تشخیص داده شده است. نتایج بررسی توان و قدرت پیش بینی این مدل ها حاکی از آن است که بین نتایج مدل های یاد شده اختلاف معنی داری وجود دارد و مدل های اسپرینگیت و آلتمن بیشترین قدرت پیش بینی را دارا هستند.