بررسی نگرش دانشجویان تربیت بدنی نسبت به شغل آینده خود و ارتباط آن با نیاز رشدی آنها

هدف این تحقیق بررسی ارتباط بین نگرش دانشجویان تربیت بدنی نسبت به محتوی شغل آینده خود و نیاز رشدی آنها است. بدین منظور 360 دانشجو بصورت طبقه ای از دانشکده های تربیت بدنی واقع در دو استان تهران و گیلان به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات در این تحقیق از پرسشنامه نگرش نسبت به شغل و نیاز به رشد هاکمن و ادهام استفاده شد. میزان پایایی آن به روش آلفای کرونباخ77صدم و88صدم محاسبه شد. داده ها با استفاده از ضریب هم بستگی پیرسن و آزمون t مستقل در سطح معناداری 05/0p< تجزیه تحلیل شد. نتایج نشان داد که ارتباط معنی داری بین نیاز به رشد دانشجویان تربیت بدنی و نگرش آنها نسبت به شغل آینده در تمام ابعاد شغل، تنوع مهارت، هویت وظیفه، اهمیت وظیفه، استقلال و پسخوراند وجود دارد(748/0= r).اختلاف معنی داری بین نگرش نسبت به شغل آینده و شدت نیاز به رشد در دانشجویان مرد و زن مشاهده نشد(05/0p>) ولی بین نگرش نسبت به شغل آینده و شدت نیاز به رشد در دانشجویان مقاطع مختلف تحصیلی اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0p<). اختلاف معنی داری بین نگرش نسبت به شغل آینده در دانشجویان متاهل و مجرد مشاهده نشد (766/0p=) ولی بین نیاز به رشد دانشجویان متاهل و مجرد اختلاف معنی داری وجود داشت (016/0p=). یافته های تحقیق نشان داد نگرش دانشجویان نسبت به ابعاد اصلی شغل در حد بالایی است که نشان از نگرش مثبت آنها نسبت به این امر است و با شدت نیاز به رشدآنها همخوانی دارد. بنابراین اگر متناسب بانگرش و نیاز به رشد دانشجویان فرصتهای شغلی ایجاد شود سه حالت روانی؛ تجربه با اهمیت بودن کار، تجربه مسئولیت در کار و اطلاع از نتایج فعالیت کاری را تجربه می کنند که پیامد؛ انگیزه درونی زیاد، عملکرد کاری با کیفیت بالا، رضایت شغلی زیاد، غیبت و ترک خدمت پایین را به همراه خواهد داشت.